Her anne baba dönem dönem çocuklarla çalışan bir psikologtan görüş almak ya da çocuğuyla ilgili bazı ihtiyaçların karşılanması için oyun aracılığıyla destek almayı düşünür. Oyunun çocukların dili olduğunu bilir ancak nasıl bu kadar etkili olduğunu da merak eder.
Oyun aracılığyla çalışma şeklinde; oyunun konusunu, içeriğini, süresini, hızını ve psikoloğun oyundaki rolünü çocuk belirler. Oyunla görüşme odasında psikolog;çocukların tüm duyguları, eylemleri ve kararlarıyla doğrudan ilgilenerek aktif bir rol alır. Psikolog, oyunla görüşme odasında oldukça az sayıda olan ve çocuklara için iyi gelen sınırları hatırlatır ve uygular.
Nasıl ki yetişkinler yüksek sesle tüm görüşme boyunca ağlayabilirse çocuklar da kendilerine ait bu sürede ağlayabilir, bağırabilir, anne babasının alışkın olmadığı ya da tahmin edemediği kadar sert bir şekilde oyuncaklarla oynayabilir. Bunlar bir şeylerin ters gittiği anlamına gelmez.
Çocukların oyun aracılığıyla görüşme odasındaki eşyaları kullanma şekli, eşyaların tasarımından ziyade kişisel ihtiyaçlarının yansımasıdır. Çünkü çocuklara sıklıkla söylediğimiz söz "Burada, o, sen ne istersen o olabilir"dir.
Oyun aracılığıyla görüşme odasının çocuğun rahatça hareket etme alanının olduğu ve oyun oynarken kirletmekten, dağıtmaktan endişelenmeyeceği bir alan olmasını isteriz. Bu odada, çocuğun oyuncakları toplama sorumluluğu yoktur. Çünkü oyuncaklar burada duygularının yansımasıdır.
Çocuklarla çalışan psikolog, oyun aracılığıyla hangi konuları çalışır?
2-8 yaş aralığındaki çocuklarla neredeyse tüm ihtiyaç durumları çalışılabilir. Bir kaç örnek vermek gerekirse; kardeş ilişkileri, alt ıslatma, boşanma sonrası duygusal ve davranışsal süreçler, tırnak yeme/kopartma, okula uyum sorunları, ayrılık endişesi, gece korkuları vb.